پیروز نهاوندی یا همان ابولؤلؤ

ارامگاه پیروز نهاوندی در نهاوند

یکی از ایرانیان در دوره اولیه ورود اسلام به ایران بوده است واو کسی بود که عمربن خطاب خلیفه اهل سنت را با ضربه های کارد کشت

پیروز دختری داشت به نام مروارید که به عربی می شود لولو عربها او را ابو لولو یعنی پدر مروارید می خواندند

پیروز در دوران کوتاه زندگیش 2بار اسیر شد نخست در جنگ ایران وروم بار دوم در جریان یورش اعراب به روم به اسارت نای های اشغالگر روم در امد

او مردی بود قوی هیکل.خوش سیما. روشن بین صاحب دانش وهنر .در بازار برده فروشان به یکی از اشراف عرب به نام مقیره بن شعبه فروخته شد 

روزی عمر او را دید واز او پرسید از هنر زمان چه میداند او پاسخ داد

درود گری. اهنگری.کنده کاری ونقاشی

عمر همان موقع پیروز را از صاحبش می خرد تا در خدمت خود بگیرد.

دوسال بعد جنگ معروف نهاوند اتفاق افتاد که اخرین جنگ بین عراب وایران بود

عراب ان جنگ را فتح الفتوح نامیدند

اسیران جنگی ایرانی را عراب به صورت گله های حیوان به هم بسته وبا زنجیر به مدینه اوردند

پیروز جلوی دروازه ایستاده بود و اسیران را نگاه میکرد

حال زنان اسیر ودیدار کودکان خرد سال که از گرسنگی وتشنگی ناتوان شده بودند ودر رنج بودند

دل پیروز سخت به درد اورد وپیروز انها را در اغوش میگرفت وگریه میکرد

شعبی میگوید:وقتی اسیران جنگ را به مدینه اوردند

پیروز هر اسیر کوچک وبزرگی را میدید بر سرش دست نوازش میکشید ومیگریست می گفت

عمر جگرم را خورد

او که دل در گرو عشق ایران و ایرانی داشت

وروزهای زیادی شاهد ضجه هاوزاری هم وطنانش بود که در اسارت به سر میبردند تصمیم گرفت که تلافی جور وستمی که بر ایرانی ها میرود  عمر را به قتل برساند

او خنجری داشت دو سویه وان روزخنجرش را زیر شالش پنهان نمود

وبه مسجد امد هنگامی کخ عمر به عنوان همهم جمهعت جلوی صف نماز گزاران قرار گرفت پیروز به سرعت خنجرش را کشید وشش ضربه به بدن عمر وارد نمود

یکی از زخمها که زیر ناف او ایجاد شده بود بسیار عمیق ومهلک بود

وخلیفه اسلام از همان زخم مرد

پیروز پس از فرار از مسجد به منزل هرمزان رفت تا خود را تسلیم ان سردار ایرانی کند

عبیدالله پسر عمر .پیروز-دخترش مروارید-هرمزان سردار معروف ایرانی وجفیته مردی از مسیحیان حیره را که با هرمزان دوستی والفت داشت  کشت